Met goede voornemens en frisse tegenzin reisde ik met twee opa’s en een mand af naar Groningen (voor de niet-kenners onder ons: dit zijn Johannes, Wessel en Mendy). De stemming zat er in de auto van een voor het gemak overgelopen ELS’er al goed in en iedereen werd om de beurt kapot gemaakt door Wesselino. Uiteindelijk kwamen we allemaal met een geknakt zelfbeeld en een geknakte rug aan bij Kardinge.
Er gaat niets boven Groningen, behalve de marathon in Amsterdam. Het aantal deelnemende SKITS’ers was dan ook laag, maar de luchtdruk was daarentegen historisch hoog (1048 millibar). Lotte was daarom al op vrijdag aangekomen om even lekker te acclimatiseren. En of dat werkte! Ze reed naar een mooie zesde plek én heeft ook nog goed gepiekt op zaterdagnacht.
Over de zaterdagnacht zullen we later nog terugkomen, maar eerst wil ik toch graag nog een keer Johannes feliciteren met zijn uitzonderlijke prestatie, namelijk het rijden van twee PR’s. Daarmee is hij nu officieel met één honderdstn sneller dan Wessel, die op z’n rug over de finish gleed en toch nog een elfde plek in het klassement behaalde.
Na de wedstrijd vond Johannes het een goed idee om bier te gaan drinken, wat meteen de toon zette voor de rest van de avond. Emmy had zich inmiddels bij ons aangesloten voor het feestje en de tweede wedstrijddag. In Johannes’ oude studentenhuis waar we sliepen werd ‘doppen’ geïntroduceerd, waarbij hand-oogcoördinatie, richtingsgevoel en de volgorde waarop je aan tafel zit, sterk op de proef wordt gesteld.
Het barklunen (wat ze in Groningen doen, maar eigenlijk niemand écht leuk vindt) werd tactisch ontweken en na een aantal ronden doppen kwamen we precies op tijd na de finale in de Walrus aan. Dit was het moment waarop alles misging. Over de rest van de avond weet ik ook niet zoveel meer, behalve dat Wessel een Skeuvel-bestuurshirt ‘geleend’ heeft, Emmy weer in haar beha stond te dansen en Johannes niet meer weet of ie tegen een meisje aan geleund heeft.
Op de zondag bleek dat wij geen laffe borrelaars waren, maar Mendy eigenlijk de enige was die het gezegde: “’s Avonds een vent, ’s ochtends een vent,” naleefde. Door 1x serieuze fysieke belemmeringen en 2x een grote berg tegenzin stonden er nog drie SKITS’ers aan de start, met de toch wel te bewonderen bovenstaande prestaties. Al met al een NSK-weekend zoals het hoort, op naar het Skeuveltoernooi!
